പേരില്ലാക്കവിതകള്‍ - 1

തീവ്രപ്രണയത്തിന്റെ ഒരു നൊമ്പരപ്പൂ
എന്റെ മുന്‍പില്‍ വിരിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു -
ഇതു രാത്രിയുടെ പുഷ്പം
അവള്‍ക്കേതു നിറമെന്നറിയില്ലെനിക്ക്;

അതിരുകള്‍ കവിഞ്ഞൊഴുകുന്ന ഈ പ്രണയത്തെ
ഞാനേതു കൈക്കുമ്പിളിലൊതുക്കും?
‘ഓട്ടക്കൈയന്റെ’ വിധിയ്ക്കരെ പഴിക്കാന്‍?

ആദം അബൂവാലാ ഷേയ്ക്കിന്റെ വരികള്‍ മനസ്സില്‍ -
“തും ആയെ സിന്ദഗീ മേ തോ ബര്‍സാത്ത് കീ തരഹ്”
അടുത്ത വരി ഞാന്‍ മനപ്പൂര്‍വ്വം മറക്കുന്നു,
പിന്നെയെപ്പോഴെങ്കിലുമാകട്ടെ, ഇപ്പോള്‍.......:

പകലാവോളം ഞാനീ നൊമ്പരപ്പൂവിനു തണല്‍
രാവിന്റെ മടിയില്‍ തലചായ്ച്ചവള്‍ക്കായ് തേങ്ങുന്നു ഞാന്‍,
Pulariyalavalude.yithalil seshicha kannu neere
Panineerennaro vilichu, athinu sugandhamundathre!!
***********
Punarjaniyude katha padiyethenkilum
Daivamente munpilavatharichenkil!